Nadat ik wat daagjes geacclimatiseerd had, ben ik samen met de kinderen aan de slag gegaan om het klaslokaal wat op te knappen. We hebben leuke muurschilderingen gemaakt. De bureaus van de kids zijn naar beneden verhuisd en ik heb zelf een bureau gekocht. Nu nog verder inrichten. Als het helemaal klaar is zal ik wat foto’s op de site zetten.

De rest van de week heb ik van alles gedaan. Boodschappen in de supermarkt, op de markt, in de bouwmarkt etcetera. Alles is nieuw, dus alles is een uitje J Zo ben ik nog steeds niet gewend aan het verkeer hier. ’t Is één grote chaos op de weg. Het verkeer bestaat vooral uit taxi’s, motortaxi’s en kleine busjes. Gewone auto’s zie je weinig. Maar ik zou met mijn blauwe koekblikie ook voor geen goud willen rijden hier J

Volgende week is het hier Bijbelweek en dat vraagt uiteraard de nodige voorbereidingen. Er is een grote groep jongeren uit de kerk die meehelpt en iedereen zit in een groep. Ik zit in de decoratiegroep en dat betekent dat ik er al heel wat knutseluurtjes op heb zitten. Leuk om te doen, zeker ook om meer in contact te komen met de Peruanen. Het gaat wel op z’n Peruaans, oftewel erg relaxt en absoluut niet effectief. Maar ach, tijd zat hier J

Zaterdag zijn we met de jongerengroep van de kerk naar het strand geweest. Met zo’n 45 man in 3 kleine combibusjes. De chauffeur van ons busje reed niet echt fantastisch (lees: onwijs slecht!) en bij een controle van de politie bleek dat ie helemaal geen rijbewijs had… Nou ja, dank aan God dat we heel aangekomen zijn bij het strand J We zijn van Eten naar Primatel gelopen. Da’s ruim 4 uur wandelen! Maar ’t was heerlijk. Wind mee, zonnetje op m’n bolletje en ondertussen een beetje kletsen met wat meiden. M’n Spaans is nog bar slecht, maar het gaat langzaam beter.
O ja, je kent vast die verhalen wel dat het riool in de zee uitkomt… Nou dat heb ik letterlijk gezien gisteren! En geroken… wat een putlucht! Een grote, bruine rivier die vanuit het land zo de zee instroomt en waar we met een bruggetje overheen moesten. Ondertussen wegduikend voor een zwerm meeuwen die hun witte flatsjes rijkelijk liet vallen. Je begrijpt dat ik niet ff stil ben gaan staan voor een foto, maar je had het eigenlijk moeten zien… En omdat we wind mee hadden hebben we de lucht nog wel een paar kilometer geroken daarna! Maar ach, ondanks dat was het echt heel leuk J

Nu ik dit typ zit ik met een erg rood hoofd. Niet omdat ik het warm heb of zenuwachtig ben, maar omdat ik onwijs verbrand ben. Ze noemden me vanmorgen bij de kerk allemaal ‘rojita’, wat ‘erg rood’ betekent. Daar zullen jullie in Nederland geen last van hebben als ik zo de weerberichten hoor.. J

‘k Heb trouwens m’n eerste liefdesverklaring binnen… Ik stond gisteren bij de kerk een beetje te kletsen met wat jongeren. Ze namen afscheid en dat gaat hier netjes met een kus op de wang en ‘Ciao’ of ‘Dios te bediga’(Gods zegen). Eén jongen zei in gebrekkig Nederlands ‘Ik gou van jou’ en lachte er lief bij. Nou daar sta je dan… Jonatin en Daniel moesten daarna erg had lachen. Ze hadden hem wijsgemaakt dat ‘Ik hou van jou’, Dios te bendiga betekent. En hij dacht dus dat hij me de zegen van God toewenste J Hahaha, nou we hebben er maar hard om gelachen!

Dit was weer even een update vanuit Chiclayo.
Ik zal zo proberen om wat foto’s op de site te zetten.

Adios,
Marieke