We zijn alweer halverwege maart. In Nederland wordt het langzaam lente begreep ik. Hier is het nog steeds volop zomer. Februari was echt de warmste tijd van het jaar, met temperaturen richting de 35 graden. Dat is dus zweten zonder dat je je beweegt ;-) Maar goed, rustig aan, veel water drinken en af en toe een koude douche, doen wonderen. Inmiddels is het iets frisser, maar met 30 graden gewoon nog steeds warm. Hoewel ik de sneeuw- en ijsverhalen/foto's uit Nederland erg leuk vond, vind ik het echt heerlijk om een jaartje te overwinteren met iedere dag zon!

Nattigheid!
Het is regentijd geweest. Hier in het woestijnachtige Chiclayo regent het eigenlijk bijna nooit. Heel af en toe 's nachts. De tweede week van februari was het echter flink raak. Het had een aantal nachten achter elkaar geregend. Daar is de riolering in Chiclayo niet op berekend. Het fenomeen straatput kennen ze hier niet, dus al het water blijft staan. Of het loopt je garage in, zoals bij ons. Ook het schoollokaal en de patio hebben een paar morgens blank gestaan. Ik heb dus een paar dagen écht thuisonderwijs gegeven, aan de keukentafel :-) De hoofdstraat dichtbij ons huis was een kleine rivier geworden. Zie foto's!
Voor ons was het hooguit een beetje lastig, maar voor veel mensen die in armere delen van de stad woonden was het echt een drama. De wijk waar de kerk ligt is niet geasfalteerd en de wegen waren al snel veranderd in een modderbad (lees: onbegaanbaar!). De stroom was een paar dagen uitgevallen en het stonk enorm door het stilstaande water en de warmte.
Ook in de rest van Peru was februari een natte maand, met veel overstromingen en modderlawines. Inmiddels lijkt het weer wat rustiger te zijn. Chiclayo is nu, een maand later, in ieder geval weer net zo droog en stoffig als altijd.
Onderwijs
Na onze vakantie eind januari, zijn we met frisse energie weer aan de slag gegaan. Inmiddels zijn we alweer 5 weken verder. De jongens gaan hard. Diverse vakken zijn al afgerond en zoals het er nu uitziet zijn ze eind april klaar met hun pakket. Met de meiden ga ik nog wat langer door, tot ongeveer half mei. Het gaat gelukkig goed. De afgelopen tijd hebben ze allebei een werkstuk gemaakt. Anne Lize over Nederland, want daar wist ze nog maar weinig van. En Marieneke over Israel. Best moeilijk, maar het is goed gelukt. Komende tijd gaan ze zich voorbereiden op een spreekbeurt.
Op de schoolmuur ontstaat inmiddels een soort aftelkalender. De meiden hebben het helemaal zelf ontworpen en zijn druk bezig met schilderen. We gaan nog lekker 2 maanden door en dan hebben we zomervakantie!

Maxwel, Aracely en... Lucas!
Inmiddels heb ik kennisgemaakt met het ziekenhuis in Chiclayo. Gelukkig niet voor mezelf. Samen met Carolina heb ik Aracely (vrouw van pastor Maxwel) een aantal keer opgezocht. Vier weken geleden is ze opgenomen i.v.m. haar zwangerschap. Aan de gezondheidszorg merk je dat Peru echt wel een arm land is. Op zaal was het benauwd en warm, de hygiëne matig, de verzorging onvriendelijk/ onduidelijk en als je medicijnen nodig hebt moet je die eerst zelf kopen bij een apotheek in de buurt. Totaal anders dan Nederland dus. Je wordt weer even stilgezet bij het feit dat je het in Nederland echt enorm goed hebt.
Toch was Aracely in dit ziekenhuis beter af dan thuis. Zondag 11 maart, is na 8 maanden zwangerschap, Lucas Mattias Briones Solano geboren! Een wonder dat alles goed is! Dinsdag zijn we op bezoek geweest. De wereld is een lief klein Peruaantje rijker!
Peruaans bejaardentehuis
Vanmorgen ben ik met Carolina en een vijf andere hermanas van de kerk, naar het bejaardentehuis geweest. Het ligt middenin Chiclayo, in de handelsbuurt. Werkelijk alles wordt hier op straat verkocht; schroefjes, tweedehands afstandbedieningen, drinken, versgebakken vlees op een stokje, kleding,cavia's in een netje, tuinslangen en ga zo nog maar een tijdje verder. Overal zitten van die Peruaanse mannetje te niksen bij hun koopwaar. Helaas kon ik geen foto's nemen, want het is niet echt een veilige buurt.
De katholieken hebben een groot gebouw waar ze bejaarden opvangen. Het wordt gerund door een aantal nonnen. Met het groepje vrouwen zijn we er twee uurtjes geweest om met de mensen te praten en ze wat drinken en een koekje te geven. Deze bejaarden hebben een dak boven hun hoofd en een bed om in te slapen, maar velen zijn verlaten door familie en krijgen nooit bezoek. De verzorging is druk en mensen zitten vooral in hun stoel.
Ik raakte aan de praat met een mannetje. Hij was nooit getrouwd geweest, want hij had altijd hard gewerkt vertelde hij. Hij heeft wel familie, maar die wonen allemaal uren lopen van de stad. Prachtig, maar eigenlijk ook hartversheurend hoe hij me daarna 10 minuten probeerde te overtuigen dat ik maar hard op zoek moest gaan naar een compañero,(metgezel), ‘want voor je het weet ben je oud en heb je niemand'. Hij probeerden de Peruaanse jongens nog aan te prijzen en vertelde me hoe prachtig Peru was. Leuk gesprek :-)
Zie foto's voor een korte impressie van het bejaardentehuis.
Nederland
Langzaam gaan mijn gedachten wat vaker naar Nederland. Twee maanden is kort en daarmee mijn terugkeer naar Nederland dichtbij. Het is dubbel. Ik geniet nog steeds van het relaxte, zonnige bestaan en het werken en leven in een andere cultuur. Familie en vrienden laten regelmatig merken dat ze uitkijken naar 22 mei. En stiekem heb ik ook wel m'n momenten waarop ik Nederland mis.
Ik wil nu vooral nog genieten van ‘hier' en langzaam oriënteren op de toekomst. Ik weet dat God me leidt en dat geeft rust. Alles ligt weer open, dus ook Nederland wordt weer een heel avontuur! Wat een avontuurlijk leven heb ik toch ;-)
Gebedspunten
Vanuit diverse hoeken kreeg ik het verzoek om wat gebedspunten op m'n site te zetten. Ik heb de tijd dat ik in Peru zit een aantal vaste bidders om me heen, maar extra gebed is fijn!
Een aantal concrete punten zijn:
- Bid voor familie Vaders. Voor hen is dit een hele intensieve periode. Na 6,5 jaar Peru moeten ze langzaam afscheid gaan nemen. Ook de voorbereidingen op de terugkomst naar Nederland worden
steeds concreter, maar er is ook nog veel onduidelijk. Bid om leiding en nabijheid van God.
- Mijn gedachten gaan onder andere meer naar Nederland door de gezondheidssituatie rond m'n vader. Donderdag wordt hij geopereerd aan zijn hart; hij krijgt twee omleidingen. Willen jullie bidden dat het goed gaat en hij goed mag herstellen? Het is best spannend. Dank ook voor de rust die er is. Het is in Gods hand.
- Dank God voor de heerlijke tijd die ik hier heb. Het leven is inmiddels heel gewoon hier, maar regelmatig besef ik weer dat het bijzonder is om dit te mogen en kunnen doen. Bid om wijsheid en liefde om goed af te kunnen ronden wat betreft het schoolwerk. Wil je ook bidden om Gods leiding voor de toekomst?
Zo genoeg gekletst denk ik.
¡Saludos!
Marieke