Wat een reis! Twee weken lang door het zuiden van Peru en een klein stukje van Bolivia getrokken. Wat hebben we veel gezien, beleefd, geproefd etc. Een intense, onvergetelijke ervaring en een reis vol letterlijke en figuurlijke hoogtepunten.
Zaterdagavond 8 oktober gestart in Lima. Zelf was ik daar met een uurtje vliegen, maar Bert had er iets meer uurtjes opzitten vanuit Nederland ;-) Vanaf Lima zijn we richting het zuiden getrokken om vervolgens in Bolivia aan te komen en vanaf daar terug te vliegen naar Chiclayo. In twee weken tijd hebben we ruim 5000 km afgelegd per auto, bus, motortaxi, vliegtuig, sandboard, trein, moutainbike en voet. Hoewel het onmogelijk is om deze twee weken samen te vatten in een blog, ga ik toch een poging wagen. Een selectie van de gemaakte foto's kun je vinden op http://www.mijnalbum.nl/Album=SLZI84TPUiteraard komt er ook een fotoboek, maar het resultaat daarvan zal op zich laten wachten tot mei 2012 :-)
Ik zal per plaats vertellen wat we hebben gedaan.

Lima
Na een heerlijke nacht slapen in een leuk hostelletje begon ons rondreisavontuur pas echt. Lima is een mega stad met miljoenen inwoners. We zijn een dagje van plaza naar plaza gescheurd met de taxi om de architectuur te bewonderen en gewoonweg iets van de stad te zien. Lima maakt een beetje een depressieve indruk, door de hoeveel beton in combinatie met de altijd grijze lucht. Wij hebben echter toch wat uitzonderlijke zonnestralen meegepakt deze dag ;-) Na het geslenter op de verschillende plazas zijn we nog naar het Parque de aguas (fonteinenpark) geweest, maar daar waren wij meer de attractie dan dat we genoten van de verschillende fonteinen. Of het kwam door onze blanke huidjes, mijn blonde haren, of m'n heerlijke, wijde broek (hier in Peru moet alles zo strak mogelijk ;-)), geen idee, maar lichtelijk irritant is het wel als gemiddelde iedere Peruaan iets te lang kijkt of zelf omdraait om nog langer te kijken. Ach, ook weer een belevenis op zich ;-)

Islas Ballestas - El Huacacina
De volgende morgen, iets te vroeg, zijn we met de taxi naar Ica gecrosst om daar de boot op de stappen naar Islas Ballestas. Een kleine, maar prachtige eilandengroep met als enige bewoners vogels, pinguïns, zeeleeuwen en krabben. Een heerlijke tocht gemaakt in een supersnelle boot om te genieten van dit stukje natuur. Onderweg nog een Nascalijn gezien (zie foto), die zo'n 150 jaar geleden ontdekt is, maar waarvan ze niet weten wie dat ding in de rots heeft getekend.
Na een paar uurtjes uitwaaien zijn we met onze chauffeur verder gereden naar El Huacacina: een oase middenin het woestijnachtige landschap daar.
Dinsdag hebben we ons ingeschreven voor een tochtje door de woestijn. Met een jeepachtige buggy die iets teveel herrie maakte, zijn we door de Peruaanse woestijn gecrosst. Echt één grote zandbak! En wat hebben we een lol gehad met het sandboarden (snowboarden, maar dan in het zand) :-) Staand was geen succes, maar plat op je buik ging des te beter! ‘Gewoon gaan' was ons motto en dat resulteerde in veel snelheid, lol en aan het einde echt letterlijk overal zand! Zie beeldmateriaal!

Arequipa
Van Ica zijn we met de nachtbus naar Arequipa gereden. Na 12 uur in de bus waren we redelijk gaar en in combinatie met de ligging (ruim 2300 m hoog) en het Peruaanse eten, was dit niet m'n beste dag ;-) Rustig aan gedaan en een beetje door Arequipa heen geslenterd. We waren van plan om de Colca Canyon te bezoeken; een prachtige vallei in het zuiden van Peru, maar dat bleek nog wel erg ver reizen te zijn. Dus hebben we ervoor gekozen om Down Hill te gaan! Donderdagmorgen vroeg zijn we door een 4x4 opgehaald. Na 2 uur omhoog hobbelen waren we op 4800 meter hoogte op de berg Chachani (dat is te vergelijken met het hoogste puntje van de Mont Blanc!) Vanaf hier was het uitzicht adembenemend (zeker in combinatie met de ijle lucht op deze hoogte :-))! Met de mountainbike (waarvan we de remmen van tevoren even goed gecheckt hebben) en de nodige bescherming zijn we vervolgens naar beneden gescheurd. Geen gezellige asfaltwegen, maar zo'n heerlijke Peruaanse gaten-en-kuilen-weg! Lekker stuiteren dus :-) In m'n snelheid had een overstekende graspol over het hoofd gezien en dat resulteerde in zandhappen! Maar gelukkig deed alle pols-,knie- en handbescherming haar werk en kon ik gewoon verder fietsen. Het uitzicht was echt fantastisch. Na iedere bocht zag je weer iets anders. En vanaf deze berg kon je de vulkaan Misti prachtig zien liggen. Wederom: zie foto's!

Cusco
De volgende dag zijn we van Arequipa naar Cusco gevlogen. Een vluchtje van krap 2 uur, maar wel met een tussenlanding :-) Ook vanuit de lucht is Peru prachtig!
Cusco is een mooie stad, prachtig gelegen tussen de bergen. Door de geschiedenis van de Spaanse bezetting vind je hier, net als in veel andere Zuid Peruaanse steden, veel Spaanse architectuur. Erg mooi, maar de verhalen uit de geschiedenis zijn minder mooi.
We hebben genoten van alle leuke, sfeervolle restaurantjes en prachtige gebouwen. Ook de marktjes en souvenirshopjes waren zeker de moeite waard. Maar net als in eigenlijk alle plaatsen waar je komt in Peru is de armoede ook heel zichtbaar. Best confronterend, omdat je zelf een beetje de toerist uit loopt te hangen.

Ollantaytambo
Vanuit de grote stad Cusco zijn we naar het kleine dorpje Ollantaytambo gebracht met de taxi. De tocht alleen al was prachtig! Ollantaytambo is een klein dorpje in El Valle Sagrado de los Incas. Aan de rand van het dorp ligt een prachtige ruïne, gebouwd tegen de berg op. Erg gaaf om daar op verkenning uit te gaan! De veiligheidshekjes zijn door de Peruanen nog niet uitgevonden, dus het ziet er allemaal nog vrij echt uit. Maar ondanks dat mijn hoogtevrees een stuk verminderd is de afgelopen jaren, had ik bij sommige stukjes toch aardige wiebelbenen! Zie foto's :-)
We hebben één dag een geweldige wandeling gemaakt in de bergen bij Ollantaytambo. We begonnen op 2700 meter (in het dal) en zijn in een kleine 3 uur naar 3600 meter gelopen. ‘k Voelde me echt een bejaard met ernstige ademhalingsproblemen bij tijd en wijlen! Zucht, wat zit er weinig zuurstof in de lucht op die hoogte. M'n hart heeft ook overgewerkt (en nee dat kwam niet omdat Bert voor me liep of omdat de gids zo knap was ;-)). Maar we hebben het gehaald en dat was uitzonderlijk voor Nederlanders volgens de gids. Na een hele dag wandelen en minimaal 2 centimeter zweet/zout op je lijf is een douche echt een kadootje! Het hostel waar we verbleven was echt heerlijk. Koloniale gebouwtjes, hangmatten in overvloed, lekker ontbijt (best uitzonderlijk hier ;-)) en eenprachtige tuin. Zie wederom de foto's!

Aguas Calientes/ Machu Picchu
Vanuit Ollantaytambo zijn we per trein naar Aguas Calientes gegaan. Moet een prachtige tocht zijn, maar wij hebben in het donker gereisd, dus niets gezien ;-) Aguas Calientes is een klein dorpje, waar meer hotels dan huizen staan. Na een nachtje slapen zijn we wandelend op zoek gegaan naar de Machu Picchu. Echt zoeken was het niet, want om de 5 minuten komt er een bus met Machu Picchu toeristen langs, maar een flinke tocht was het wel! Het is randje tropisch regenwoud daar, dus zonder dat je ook maar een stap gezet hebt zweet je al. Al met al weer een fikse wandeltocht, maar het resultaat was echt geweldig. En het voelde uiteraard heel stoer, omdat we zo'n beetje de enige waren die de tocht lopend hadden afgelegd! De Machu Picchu is een oude stad van de Inca's die gebouwd is op de top van een berg. Eigenlijk niet te begrijpen en niet te beschrijven. Hopelijk bieden de foto's een beter beeld.
's Avonds zijn we met de trein teruggegaan naar Ollantaytamo, vanaf daar naar Cusco gereden om een kort nachtje te slapen en 's morgens vroeg in de bus te stappen naar Puno.
De busreis naar Puno was erg mooi. We zaten bovenin een dubbeldekker, voorin. Lekker veel beenruimte en een prachtig uitzicht. Dat is best 8 uurtjes vol te houden! We zaten naast een Nederlands stel waar we lekker mee gekletst hebben. We zijn trouwens veel backpackers tegengekomen. Nederlanders, Fransen, Amerikanen, Canadezen, etc.. Erg gezellig. En inmiddels kunnen we wel zeggen dat we aangestoken zijn met het backpackvirus!

Puno
De stad Puno stelt niet zo heel veel voor, maar het is vooral bekend door het Titicacameer. Dat is een groot meer op de grens van Peru en Bolivia, wat op 3812 meter ligt! In vergelijking met de rest van Peru vonden wij het er vooral erg koud.
In Puno hebben we ons gewaagd aan de typisch Peruaanse keuken: cuy (cavia) en alpaca (een soort lama). Goed te eten en we hebben er vooral veel lol om gehad. En ja, ook dit sta op de foto :-)

La Paz
De volgende morgen was het alweer tijd om door te gaan naar La Paz - Bolivia. In verband met m'n visum moest ik namelijk even ergens het land uit, om vervolgens weer een wit papiertje te krijgen voor de volgende 3 maanden. La Paz is een mooie stad, liggend op 3800 meter hoogte. En dan te bedenken dat het in een dal ligt! De (sneeuw)toppen er omheen waren echt prachtig. Je merkt wel weer dat je erg hoog zit hier. Echt last van hoogteziekte hebben we niet gehad, maar zo'n eerste dag op hoogte ben je niet echt top fit!
In La Paz hebben we een 4 uur durende citytour geboekt met eigen gids. We hebben Moonvalley bezocht, een gebergte net buiten de stad (zie foto's), en wat bezienswaardigheden in La Paz. Het was een hele heldere dag, dus het uitzicht was prachtig. Daarna lekker geslenterd en souvernirtjes geshopt.
Zaterdag was het alweer tijd om terug te gaan naar Chiclayo. Wat hebben we veel beleefd in twee weken...! Na twee goede vluchten zijn we zaterdagmiddag in Chiclayo aangekomen. Bert blijft nog tot volgende week donderdag (3 november) en ik ben afgelopen maandag weer gewoon aan het werk gegaan.

Zo dat was een aardig verhaal! Ik hoop dat jullie door dit verhaal een beetje een beeld hebben gekregen van onze belevenissen afgelopen tijd.

Hasta luego!