Mariekeinperu.reismee.nl

Verhaaltje 5 (bij gebrek aan inspiratie voor een betere titel…)

De dagen gaan snel hier. Inmiddels is het alweer een tijdje geleden dat ik mijn laatste blog schreef, dus bij deze weer een verslag van mijn belevenissen hier.
Drie weken geleden hebben we bezoek gehad uit Nederland. Een docent, van de middelbare school waar Jonatin en Daniel hun onderwijs volgen, heeft een flitsbezoekje gebracht aan huize Vaders en gekeken naar het onderwijs hier. Interessant en handig, aangezien mijn ervaring met de middelbare school niet veel verder reikt dan mijn eigen HAVO-tijd. Met wat concrete actiepunten zijn de spreekwoordelijke punten op de i gezet. En met dit bezoek is de voorraad Hollandse producten ook weer aangevuld :-) Stroopwafels, dropjes, hagelslag... en ondanks dat ik pas 11 weken weg ben is het echt wel lekker om weer hagelslag op m'n boterhammetje te kunnen strooien!
Twee weken terug ben ik met familie Vaders een weekend (van zaterdagmorgen tot zondagavond) naar Jaén geweest in het kader van een werkbezoek (de kerk in Jaén wordt ondersteund door de GZB en gecoacht door Arjan). Het aanbod om mee te gaan en hiermee meer van het land te zien heb ik met beide handen aangenomen. Jaén is een stad in het binnenland van Peru. Een prachtige tocht van 300 kilometer, waarvan het grootste gedeelte door de bergen, bracht ons na 5 uur rijden daar. In tegenstelling tot Chiclayo was het daar tropisch warm en vochtig. Zie foto's, uit een eerder geplaatst album, voor een verdere indruk. Het was een heerlijk weekend en het gaf het weer nieuwe energie voor het werk hier.

Het werken gaat goed. Anne Lize is een echte boekenwurm geworden (Pietje Puk, of Pedrito Puuk zoals we ‘m in het Spaans noemen ;-) is favoriet!), Marieneke heeft ook de slag te pakken en heeft bijna alle vakken van groep 7 afgerond, Daniel is gewend aan zijn brugklasleven en Jonatin werkt iedere dag hard om zo om 17.00 klaar te zijn en te kunnen gaan voetballen. En als er niet gevoetbald wordt, wordt er wel geschaakt, want het schaakvirus is toegeslagen hier. Iedere dag worden er meerdere partijen uitgevochten. En ja, ik doe ook een poging. ‘k Had tot een paar weken geleden nog nooit een schaakstuk aangeraakt, maar inmiddels snap ik welke zet je met welk stuk mag doen, haha. Helaas verlies ik gemiddeld ieder potje... Maar oefening baart vast ook hier kunst.
Zaterdagavond hebben we als gemeente SHALOM - Chiclayo, in de wijk rondom de kerk een straatcampagne gehouden. Een evangelisatieactie waarbij de verschillende groepen in de kerk hun bijdragen presenteerden. De kids hebben de gedanst, de jongeren deden een mimestuk en een dans, de vrouwen hadden een toneel/mimestuk ingestudeerd en verder werd er gezongen en kort gepreekt. Het was een geweldige, hartverwarmende avond. Verder was het echter ontzettend koud, want het kan hier 's avonds flink afkoelen en er stond een harde wind. Ondanks dat hebben we een prachtige avond gehad! Zie foto's voor een indruk... Jammer dat ik de sfeer (en de wind ;-)) niet op de foto vast kan leggen. Wat zou het gaaf zijn om jullie iets te kunnen laten proeven van het leven hier...

Over ruim een week krijgen we vakantie hier. Twee weken voorjaarsvakantie! Al is het weer niet echt voorjaarsachtig de laatste dagen. Ik dacht zelfs dat er kleine druppeltjes uit de lucht vielen vanmorgen, maar regen kon je het niet noemen.
Wat betreft mijn vakantieplannen... Zaterdagavond 8 oktober vlieg ik naar Lima om daar Bert op te wachten en vervolgens verblijven we twee dagen in Lima. Waarschijnlijk wordt dat twee dagen full-time bijkletsen :-) Vanaf maandag 10 oktober begint onze rondreis en trekken we van plaats naar plaats. Zie het kaartje wat ik heb toegevoegd. Uiteindelijk eindigen we op D.V. zaterdag 22 oktober in La Paz - Bolivia, om vanaf daar terug te vliegen naar Chiclayo. Waarschijnlijk heb ik dan zoveel foto's en verhalen dat ik een megablog kan schrijven :-)
(Bert blijft dan nog anderhalve week in Chiclayo, ik ga weer aan het werk en 's avonds en in het weekend gaan we Chiclayo verkennen).
Nu heb ik er vooral ontzettend veel zin in en besef ik dat het echt een zegen is dat ik dit kan doen! Alleen het voorgenieten (hm, ‘k vraag me af of dat een Nederlands woord is, maar jullie begrijpen vast wat ik bedoel) is al geweldig! Check www.peruonline.nl Daar hebben we geboekt.
Nu nog even anderhalve week werken. Ook leuk :-)
Ik begreep dat jullie in Nederland lekker aan het nazomeren zijn. Geniet ervan!
Knuffel uit Chiclayo

¡Buenos dias!

¡Buenos dias!

Na wat 'commentaar' vanuit verschillende hoeken over de rust op m'n blog, bij deze weer een teken van leven van de andere kant van de wereld :-)En voor ik het vergeet: bedankt voor de berichtjes, kaartjes,brieven, e-mailtjes of welke manier van communicatie dan ook, richting mijn kant. Ik vind het erg leuk om iets uit Nederland te horen!
Het gaat goed hier. Het werken gaat lekker. Inmiddels zitten we alweer in de vijfde werkweek. Dat is meestal het punt waarop er naar de vakantie uitgezien kan worden. Haha, nee hoor grapje, maar de eerste vakantie is al wel gepland! Begin oktober vliegt Bert over de oceaan om me op te zoeken. We starten met een rondreis van twee weken door het zuiden van Peru. Daar liggen de meeste toeristische plaatsen, zoals de Machu Picchu (mocht er nu geen lampje gaan branden, Google dan even, want het is echt gaaf!). De foto's en verhalen volgen tegen die tijd.

Wat betreft m'n werk, naar aanleiding van wat vragen uit het kleine kikkerlandje, ga ik maar eens proberen te omschrijven hoe ik dat nou doe met die vier Vadertjes hier. Voor degene die me een beetje kennen in werksfeer zal het niet verbazen dat ik ook hier werk met planningen ;-) De jongens hebben een soortgelijk rooster als op een middelbare school, met een planning per vak wat er per les moet gebeuren. Dit is eigenlijk puur zelfstandig werk. Ik kijk mee, coach waar nodig, neem de toetsen af, scan die in en heb contact met de docenten van de school. Vooral organiseren dus. Voor de meiden maak ik iedere week een nieuwe planning en geef ik concreet les. Binnen een uur kunnen dan zomaar de staartdeling, de IJzertijd, het voltooid deelwoord en rivierklei voorbij komen :-) Over afwisseling gesproken! Het is vooral ontzettend leuk om één-op-één bezig te zijn. Iets wat in een gemiddelde Nederlandse klas een stuk lastiger is. Mooie quote van afgelopen week van één van de meiden: ‘Ik denk wel dat ik heel veel leer nu jij er bent'.

Naast juf ben ik ook gewoon Marieke hier en woon ik onder hetzelfde dak als m'n leerlingen. Dat is best raar, maar tegelijk ook heel gezellig. En handig als oppas natuurlijk! Zo hebben we vrijdagavond nog een knettergek afwasfeestje gehouden met z'n vijven (zie onze gekke bekken foto :-)) en zijn we daarna lekker op de bank geploft met chips, cola en een leuke film. Het leven hier is ontspannen en ik mis de Nederlandse hectiek echt niet. Maar tegelijkertijd is het ook raar om niet meer met de zo vertrouwde dingen van Nederland bezig te zijn. Vorige week heb ik de meiden maar eens korfballes gegeven buiten op een pleintje. En ik denk dat ik binnenkort maar eens een vergadering plan met mezelf, want ik begin het bijna te missen :-)Vorige week kreeg ik een uitnodiging om naar de jongerenclub te komen voor de speciale middag: Ellos para ellas (jongens voor de meiden). De hele week werd er al geheimzinnig gedaan, dus ik was erg benieuwd. De jongens van de club hadden een ontzettend leuk programma in elkaar gedraaid voor de meiden van de kerk met als thema: Porque eres especial (omdat jullie speciaal zijn) - zie spandoek. Om het ijs te breken moesten we in een kring gaan staan met onze voeten op een steen (met een gat erin). In de kring werd een cavia losgelaten, die zo snel mogelijk een schuilplaatsje zocht in een steen. Degene met de voet op die steen kreeg een negerzoen. Hilariteit alom :-) Zie foto's!
Verder hebben ze meerdere theaterstukjes gedaan, YMCA gedanst en een lied gezongen. En op een gegeven moment moesten alle meiden hun ogen dicht doen... Daar zit je dan met je ogen dicht, geschuifel om je heen en wat geroezemoes van jongensstemmen. Na een paar minuten mochten de ogen open... en? Voor alle meiden stond een jongen met een prachtige roos. Tja, dat wordt zelfs een nuchtere Hollandse meid als ik even stil van :-) Ten slotte hebben we nog iets gedanst wat op een wals leek. Jonatin zag zijn kans schoon en vroeg zijn profesora ten dans! En als klap op de vuurpijl kregen we ook nog een stuk chocoladetaart! Nou dan kan het bij mij helemaal niet meer stuk, dat snap je. Zie voor een verdere sfeerimpressie de foto's!
Zondagmiddag zijn we nog even lekker naar het strand geweest bij het plaatsje Pimentel, wat ongeveer 20 minuutjes rijden van Chiclayo ligt. Erg lekker om even uit te waaien! De zee is nog erg koud en het waait hard, dus zwemmen zit er voorlopig nog niet in. Maar het is hier dan ook nog winter, dus over een paar maandjes ga ik maar eens lekker in de Grote Oceaan plonzen!
Inmiddels is het gewoon maandagmorgen en zit ik hier met een bakkie koffie hard mijn best te doen om wakker te worden. Op één of andere manier is dat ochtendhumeur meegevlogen naar Peru...
Gelukkig schijnt de zon vandaag weer heerlijk, dus daar ga ik straks maar eens lekker van genieten!
Zo, jullie zijn weer op de hoogte! De vakantietijd is voor de meeste van jullie weer voorbij, dus werkse maar weer!

Lieve groet uit Chiclayo!

La profesora María

We zijn van start gegaan! Sinds gisteren is vakantie voorbij en wordt er hard gewerkt. De eerste dag was het best even wennen. Zowel voor de kinderen als voor la profesora Maria J. Vandaag loopt alles al een stuk soepeler. We werken van ’s morgens 8.00 tot ’s middags 15.30 uur (Jonatin werkt tot 17.00), met uiteraard de nodige pauzes. Jonatin werkt aan VWO 3, Daniel is nu bezig met het afronden van groep 8 en start volgende week met de brugklas, Marieneke doet vakken uit groep 7 en 8 en Anne-Lize werkt aan groep 6, met wat extra aandacht voor taal. Het is erg leuk en uitdagend om meerdere niveaus les te geven.Ze werken allemaal met een eigen planning en sommige onderdelen, zoals de dagopening, tekenen, schooltv kijken of luisteren naar het voorlezen, doen we samen. Op woensdag zijn de meiden vrij en kan ik meer aandacht besteden aan het werk van de jongens.
Bij de foto’s zie je een impressie van m’n lokaaltje. Je ziet maar 3 leerlingen in m’n klas, want Jonatin werkt op zijn kamer.

Ik zit hier alweer bijna 4 weken. De nieuwigheid is eraf en ik heb m’n draai aardig gevonden.
De weekenden zitten meestal vol met activiteiten van de kerk. Zo hadden we zaterdag pollada: pollo betekent kip, dus het was een soort kipverkoop. Er werd een lekkere Peruaanse maaltijd met kip gemaakt en dan verpakt. Bij gebrek aan een keuken, gebeurt dit gewoon onder de boom op het veldje bij de kerk. Goed voor de weerstand! Dit werd verkocht aan mensen in de buurt. De opbrengst was voor de kerk. Ik ben helaas vergeten foto’s te maken, dus hopelijk zijn mijn woorden beeldend genoeg J
Op zaterdagmiddag is er jongerenclub. Zo’n 40 jongeren komen dan bij elkaar om een Bijbelstudie te houden, te zingen en een spel te doen. Ook hebben ze regelmatig andere activiteiten. Zo hebben we laatst lekker gewandeld op het strand en komende zaterdag is het ‘meiden tegen de jongens’.
Het communiceren gaat nog niet echt fantastisch. Maar ik leer steeds meer Spaanse woordjes en ik ben weer ‘net als vroeger’ J werkwoorden aan het stampen! Dus ja, de juf leert zelf ook!

Vanuit Nederland hoor ik geen geweldige berichten over de zomer. Hier in het winterse Peru is het iedere dag zo’n 20 graden. Soms is het grijs, maar er zijn ook veel dagen met zon. Regen heb ik hier nog helemaal niet gezien. En dat kan ook nog wel even duren, want in het gebied waar ik zit regent het maar 2 a 3 keer per jaar, heb ik me laten vertellen. Ik denk er dus aan om hier maar te blijven! Nee hoor, grapje mam J

Voor de mensen die denken dat ik hier verhonger en in mei 2012 minimaal 25 kilo lichter terugkom naar Nederland: wees niet bezorgd! Ik eet hier heerlijk! Huize Vaders heeft goede koks. We eten zowel Peruaans als Nederlands en vanmiddag heb ik zelfs Chinees op. De pannenkoekenmix uit mijn ‘Ik-hou-van-Holland-pakket’ van de Bruinhorst, was ook heerlijk. Dus Scherpenzeel, bedankt! Wel snak ik naar stroopwafels, maar dat is denk ik een ontwenningsverschijnsel van mijn stroopwafelverslaving die ik in Nederland heb ontwikkeld. Gisteren werd ik ineens verrast door een stroopwafel, die meegekomen was met het pakket van de familie van Carolina. Waar je al niet blij mee kunt zijn J

Nou het niveau is inmiddels flink gedaald, want als een blog over stroopwafels begint te gaan, kan je beter stoppen denk ik…

Hasta la vista!

Marieke

Ruim een week in Chiclayo – Peru

Ruim een week verblijf ik nu in Chiclayo. De dagen zijn snel gegaan en ik vermaak me prima hier! Het is vooral erg relaxt. Meestal weet ik als ik ’s morgens wakker word niet wat ik die dag ga doen, maar ik heb me tot nu toe nog geen moment verveeld. Ik geniet van de gezelligheid bij familie Vader en er is altijd wel wat te doen.

Nadat ik wat daagjes geacclimatiseerd had, ben ik samen met de kinderen aan de slag gegaan om het klaslokaal wat op te knappen. We hebben leuke muurschilderingen gemaakt. De bureaus van de kids zijn naar beneden verhuisd en ik heb zelf een bureau gekocht. Nu nog verder inrichten. Als het helemaal klaar is zal ik wat foto’s op de site zetten.

De rest van de week heb ik van alles gedaan. Boodschappen in de supermarkt, op de markt, in de bouwmarkt etcetera. Alles is nieuw, dus alles is een uitje J Zo ben ik nog steeds niet gewend aan het verkeer hier. ’t Is één grote chaos op de weg. Het verkeer bestaat vooral uit taxi’s, motortaxi’s en kleine busjes. Gewone auto’s zie je weinig. Maar ik zou met mijn blauwe koekblikie ook voor geen goud willen rijden hier J

Volgende week is het hier Bijbelweek en dat vraagt uiteraard de nodige voorbereidingen. Er is een grote groep jongeren uit de kerk die meehelpt en iedereen zit in een groep. Ik zit in de decoratiegroep en dat betekent dat ik er al heel wat knutseluurtjes op heb zitten. Leuk om te doen, zeker ook om meer in contact te komen met de Peruanen. Het gaat wel op z’n Peruaans, oftewel erg relaxt en absoluut niet effectief. Maar ach, tijd zat hier J

Zaterdag zijn we met de jongerengroep van de kerk naar het strand geweest. Met zo’n 45 man in 3 kleine combibusjes. De chauffeur van ons busje reed niet echt fantastisch (lees: onwijs slecht!) en bij een controle van de politie bleek dat ie helemaal geen rijbewijs had… Nou ja, dank aan God dat we heel aangekomen zijn bij het strand J We zijn van Eten naar Primatel gelopen. Da’s ruim 4 uur wandelen! Maar ’t was heerlijk. Wind mee, zonnetje op m’n bolletje en ondertussen een beetje kletsen met wat meiden. M’n Spaans is nog bar slecht, maar het gaat langzaam beter.
O ja, je kent vast die verhalen wel dat het riool in de zee uitkomt… Nou dat heb ik letterlijk gezien gisteren! En geroken… wat een putlucht! Een grote, bruine rivier die vanuit het land zo de zee instroomt en waar we met een bruggetje overheen moesten. Ondertussen wegduikend voor een zwerm meeuwen die hun witte flatsjes rijkelijk liet vallen. Je begrijpt dat ik niet ff stil ben gaan staan voor een foto, maar je had het eigenlijk moeten zien… En omdat we wind mee hadden hebben we de lucht nog wel een paar kilometer geroken daarna! Maar ach, ondanks dat was het echt heel leuk J

Nu ik dit typ zit ik met een erg rood hoofd. Niet omdat ik het warm heb of zenuwachtig ben, maar omdat ik onwijs verbrand ben. Ze noemden me vanmorgen bij de kerk allemaal ‘rojita’, wat ‘erg rood’ betekent. Daar zullen jullie in Nederland geen last van hebben als ik zo de weerberichten hoor.. J

‘k Heb trouwens m’n eerste liefdesverklaring binnen… Ik stond gisteren bij de kerk een beetje te kletsen met wat jongeren. Ze namen afscheid en dat gaat hier netjes met een kus op de wang en ‘Ciao’ of ‘Dios te bediga’(Gods zegen). Eén jongen zei in gebrekkig Nederlands ‘Ik gou van jou’ en lachte er lief bij. Nou daar sta je dan… Jonatin en Daniel moesten daarna erg had lachen. Ze hadden hem wijsgemaakt dat ‘Ik hou van jou’, Dios te bendiga betekent. En hij dacht dus dat hij me de zegen van God toewenste J Hahaha, nou we hebben er maar hard om gelachen!

Dit was weer even een update vanuit Chiclayo.
Ik zal zo proberen om wat foto’s op de site te zetten.

Adios,
Marieke

Veilig aangekomen!

Joehoe, ik ben veilig aangekomen! Een kort verslagje over mijn belevenissen tot nu toe.

Woensdag op donderdag ben ik om 4.30 uur door pa, ma en zuslief Jeanette naar Dusseldurf airport gebracht.Na een bak koffie bij de Starbucks, ingecheckt en zonder problemen door douane gekomen. Ik heb mezelf een paar keer in m'n arm moeten knijpen om te beseffen dat het nu echt begonnen is! De vluchten gingen prima. Gezellig gekletst met wat Nederlanders die ik onderweg tegenkwam en in m'n gebrekkige Spaans, in combinatie met Engels en handen en voeten een gesprekje gevoerd met een Peruaan die naast me zat tijdens de vlucht van Madrid naar Lima. In Lima nog even gezellig met Albert gekletst, die aan dag daarvoor in Lima aangekomen was en deze avond door zou vliegen naar Trujillo. Ff flink doorgelopen (en da's best een uitdaging met een te zware koffer en een backpack) om op tijd bij mijn vlucht naar Chiclayo te zijn. Maar ook dat ging goed. In Chiclayo stond fam. Vaders me op te wachten met de Nederlandse vlag. Een warm welkom! Raar om er dan ineens te zijn! Maar ook wel lekker na ruim 24 uur reizen :-) Nog even gezellig gekletst en wat gedronken in huis en daarna lekker in m'n bedje gedoken. Ik heb trouwens een leuke kamer hier. 'k Zal binnenkort wat foto's plaatsen, zodat jullie m'n paleisje voor de komende maanden ook kunnen bewonderen.
Vannacht heb ik heerlijk geslapen in m'n nieuwe bed en vandaag heb ik een lekkere hangdag. 'k Heb m'n eerste dicteetje al wel vast afgenomen. De kinderen krijgen vandaag namelijk vakantie. Drie weekjes om lekker te wennen, te genieten van de rust en alvast voor te bereiden op het schooljaar.

Zo dit was het even voor vandaag.
We contacten!

Hasta la vista!

Ps: Bedankt voor alle lieve smsjes, mailtjes, berichtjes op Facebook etc. Heel tof om te lezen!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Nog precies 2 weken, dan vertrek ik voor ruim 10 maanden naar het prachtige Peru! 10 maanden om Jonatin, Daniel, Marieneke en Anne Lize, de 4 kinderen van familie Vaders, les te geven en zo voor te bereiden op hun terugkomst in Nederland. Een enorme uitdaging en ik heb er zin in!
Check voor meer informatie over familie Vaders www.familievaders.nl

Morgenochtend nog een paar laatste uurtjes werken op de Bruinhorst. Vorige week hebben zij me al verrast met een geweldig afscheid. Kijk op www.bruinhorstschool.nl voor een leuk fotoverslag.

Nu nog een afscheidsfeestje, wat laatste dingetjes regelen en kopen en dan is het zover. Donderdag 14 juli vlieg ik via Dusseldorf, Madrid en Lima door naar Chiclayo.

Wil je een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op mijn site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mailadres achter te laten in de rechter kolom.

Leuk dat je online met me meereist!

Lieve groet,
Marieke